KRYTERIA OCENIANIA

Z TECHNIKI     klasach IV – VI  opracowane zostały w oparciu o:

 

  • podstawę programową przedmiotu „Technika” z dnia23. VIII.2007r.

  • nową podstawę programową przedmiotu „Zajęcia techniczne”

      z dnia 23.XII. 2008r.

 • program nauczania ogólnego zajęć technicznych w klasach IV – VI szkoły

     podstawowej:"'Jak to działa” Wydawnictwo – Nowa Era                          

 • program nauczania ogólnego techniki w klasach IV - VI szkoły podstawowej

   „ Technika na co dzień” Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne

 • Wewnątrzszkolnego Systemu Nauczania

 

Na początku roku szkolnego nauczyciel informuje uczniów o wymaganiach

i kryteriach oceniania.

Nauczyciel zwraca szczególną uwagę na:

zaangażowanie uczniów, systematyczne uczęszczanie na lekcje, przestrzeganie zasad bhp, aktywność w zdobywaniu wiedzy, wyobraźnię, pomysłowość, umiejętność pracy w grupie oraz organizację swego miejsca pracy

 

Cele ogólne oceniania:

- rozpoznanie przez nauczyciela poziomu i postępów w opanowaniu przez ucznia wiadomości i umiejętności w stosunku do wymagań programowych,

- informowanie ucznia o poziomie jego osiągnięć edukacyjnych i postępach w tym zakresie,

- pomoc uczniowi mającemu problemy w nauce, w opanowaniu podstawowych wiadomości

i umiejętności przewidywanych wymaganiami programowymi,

- pomoc uczniowi zdolnemu w samodzielnym kształceniu technicznym,

- motywowanie ucznia do dalszej pracy,

- przekazanie rodzicom lub opiekunom informacji o postępach dziecka,

- dostarczenie nauczycielowi informacji zwrotnej na temat efektywności jego nauczania,

prawidłowości doboru metod i technik pracy z uczniem.

 

Metody sprawdzania osiągnięć uczniów:

test dydaktyczny, odpowiedź pisemna (np. tabela, krzyżówka, uzupełnianie luk w tekście, karta pracy)

odpowiedź ustna (np. odczytywanie znaków drogowych, interpretacja zasad ruchu drogowego w klasie IV, posługiwanie się terminologią związaną z różnymi materiałami)

zadanie rysunkowe (np. znaki drogowe w klasie IV, rysunek techniczny w klasie V i VI)

zadanie wytwórcze (np. deseru, ściegów, futerału na telefon, kanapek i innych)

obserwacja pracy uczniów (np. aktywność, zainteresowanie, pomoc koleżeńska, samokontrola)

 

Oceniając prace wytwórcze ucznia nauczyciel bierze się pod uwagę: poprawność wykonania,

estetykę, różnorodność materiałową, zaangażowanie ucznia, umiejętność doboru

i posługiwania się narzędziami.

Przy ocenie zeszytu uwzględnia: systematyczność prowadzenia zeszytu oraz jego estetykę.

Wiadomości teoretyczne sprawdza w formie: ustnych odpowiedzi, kart pracy, sprawdzianów

pisemnych.

Uczeń może mieć dwa nieprzygotowania do zajęć w ciągu półrocza.

Za trzy „+” uczeń uzyskuje ocenę bardzo dobrą, za trzy „-„ – ocenę niedostateczną.

Sposób oceniania:

-W pracach  pisemnych przyjmuje się skalę punktową przeliczaną na oceny

- Nauczyciel oddaje sprawdzone prace pisemne w terminie dwóch tygodni.

- Sprawdziany, z których uczeń uzyskał niezadowalającą go sumę punktów uczeń ma prawo

poprawić zgodnie z WSO. Do dziennika obok oceny uzyskanej poprzednio wpisuje się ocenę

poprawioną. Uczeń nieobecny na sprawdzianie ma obowiązek napisania sprawdzianu

w ciągu tygodnia od daty powrotu do szkoły.

- W przypadku, gdy uczeń jest chory, po powrocie do szkoły ustala z nauczycielem termin,

w którym ma uzupełnić braki oraz ma prawo do konsultacji z nauczycielem i wyjaśnienie

ewentualnych trudnych wiadomości i umiejętności.

-brak pracy domowej jest równoznaczne z oceną niedostateczną

 

Sposoby informowania uczniów i rodziców:

- na pierwszej godzinie lekcyjnej nauczyciel zapoznaje uczniów z KO

- oceny cząstkowe są jawne, oparte o opracowane kryteria

- sprawdzone prace pisemne są oceniane i omawiane w czasie zajęć

- sprawdzone i ocenione prace pisemne uczniowie otrzymują do wglądu na lekcji

- prace pisemne są przechowywane w szkole do końca roku szkolnego i udostępniane rodzicom na ich prośbę.

 

Wymagania przedmiotowe – kryteria oceniania

 

Ocenę celującą otrzymuje uczeń, który:

opanował w pełnym zakresie wiedzę i umiejętności objęte programem nauczania zajęć

technicznych w szkole podstawowej,

wykorzystuje wiadomości do rozwiązywania w sposób nietypowy problemów praktycznych

i teoretycznych,

interesuje się najnowszymi osiągnięciami nauki i techniki,

jest laureatem konkursów wiedzy technicznej lub bezpieczeństwa ruchu drogowego na

szczeblu wojewódzkim lub ogólnopolskim.

zawsze jest wzorowo zaangażowany w prace na lekcji i przygotowany do zajęć technicznych

zawsze jest zdyscyplinowany, a jego zachowanie nigdy nie stwarza problemów wychowawczych

bierze udział w pracach na rzecz szkoły i ochronny środowiska naturalnego

Ocenę bardzo dobrą otrzymuje uczeń, który :

opanował pełen zakres wiedzy i umiejętności objętych programem nauczania,

wyjaśnia zjawiska fizyczne, w oparciu o które działają urządzenia techniczne, przedstawia

estetyczną i kompletną dokumentację rysunkowo-technologiczną,

właściwie organizuje stanowisko pracy, prawidłowo posługuje się narzędziami, przyrządami i przyborami,

pracuje systematycznie i efektywnie, wykazuje się aktywnością na lekcjach,

stosuje zdobytą wiedzę techniczną i umiejętności praktyczne do rozwiązywania zadań

i problemów w różnych sytuacjach, wyjaśnia parametry techniczne urządzeń, efektywnie współdziała w grupie, zna zasady bezpiecznego zachowania (pieszego, rowerzysty) w ruchu drogowym.

Ocenę dobrą otrzymuje uczeń, który:

opanował większość wiadomości i umiejętności przewidzianych w programie zajęć

technicznych dla szkoły podstawowej,

poprawnie wykorzystuje wiadomości do rozwiązywania problemów praktycznych

i teoretycznych,

przedstawia dokumentację rysunkowo-technologiczną, ale zdarzają się w niej błędy,

w sposób zadawalający posługuje się narzędziami, przyrządami i przyborami,

korzysta z wytworów techniki, zwracając uwagę na bezpieczeństwo,

jest pracowity i chętny do pracy, ma przygotowanie i umiejętności z zakresu realizowanego

tematu,

samodzielnie wykonuje zadania o średnim stopniu trudności

wykazuje postępy w swojej pracy, ale nie opanował wszystkich umiejętności określonych

w programie zajęć technicznych,

dba o ukończenie zadań praktycznych na zaplanowanym przez nauczyciela etapie

oraz w wyznaczonym terminie, zazwyczaj jest przygotowany do zajęć i czynnie w nich uczestniczy.

Ocenę dostateczną otrzymuje uczeń, który:

 

opanował podstawowe wiadomości i umiejętności objęte programem nauczania,

przedstawia dokumentację rysunkowo-technologiczną, ale z błędami lub niestaranną,

pracuje, ale nie jest aktywny na lekcjach,

właściwie organizuje stanowisko pracy, ale z uchybieniami i potrzebuje na to więcej czasu,

stara się pracować systematycznie, ale potrzebuje dodatkowej pomocy nauczyciela,

rozwiązuje zadania praktyczne i teoretyczne o małym stopniu trudności,

wymaga zachęty do pracy i dłuższego czasu na jej wykonanie.

 

Ocenę dopuszczającą otrzymuje uczeń, który:

ma braki w wiadomościach i umiejętnościach, które jednak nie uniemożliwiają mu dalszej

nauki, samodzielnie lub z pomocą nauczyciela wykonuje większość zadań o podstawowym stopniu

trudności, zadania wykonuje z opóźnieniem, pracuje niesystematycznie, wykazuje bierny stosunek do przedmiotu.

 

Ocenę niedostateczną otrzymuje uczeń, który:

nie opanował podstawowych wiadomości i umiejętności, które są niezbędne w dalszej

nauce, nie wykazuje się minimalnym zaangażowaniem w wykonywanie zadań o podstawowym

stopniu trudności z pomocą nauczyciela, przeważnie jest nieprzygotowany do lekcji, nie przestrzega zasad i przepisów BHP obowiązujących w pracowni technicznej, ma dużo nieusprawiedliwionych nieobecności na lekcjach

 

W ocenianiu uczniów z dysfunkcjami uwzględnione zostają zalecenia poradni, czyli:

wydłużenie czasu wykonywania ćwiczeń praktycznych,

możliwość rozbicia ćwiczeń złożonych na prostsze i ocenienie ich wykonania etapami,

konieczność odczytania poleceń otrzymywanych przez innych uczniów w formie pisemnej,

branie pod uwagę poprawności merytorycznej wykonanego ćwiczenia, a nie jego walorów

estetycznych, możliwość (za zgodą ucznia) zamiany pracy pisemnej na odpowiedź ustną,

podczas odpowiedzi ustnych zadawanie większej ilości prostych pytań zamiast jednego

złożonego, obniżenie wymagań dotyczących estetyki zeszytu przedmiotowego.